Walang alinlangan, ang paglitaw ng web sa buong mundo ay isang seryoso at kardinal na lukso na dumagdag, at sa ilang mga kaso ay pinalitan ang mayroon nang larawan ng mundo. Pagkatapos ng lahat, araw-araw ang pandaigdigang network na may bilyun-bilyong mga hindi nakikitang mga thread ay nagsasangkot at kumokonekta sa maraming at mas bagong mga gumagamit sa buong mundo.
Kasaysayan
Ang opisyal na taon ng kapanganakan ng buong web sa buong mundo ay isinasaalang-alang noong 1989, nang ang proyektong hypertext sa mundo ay iminungkahi ni Tim Berners-Lee. Ang kakanyahan ng proyektong ito ay ang paglalathala ng mga hypertext na dokumento na naka-link ng mga hyperlink upang mapadali ang paghahanap ng mga dokumento ng mga siyentipikong CERN, kung saan nagtrabaho si Tim sa oras na iyon. Binuo niya ang mga URI, ang HTTP protocol, at ang wikang HTML - lahat nang walang kung saan hindi maisip ang modernong Internet. At ang mga hypertext na dokumento ay ang napakaraming mga site. Ang unang web site sa buong mundo ay na-host ni Tim Berners-Lee noong Agosto 6, 1991, sa unang web server. Ipinaliwanag niya ang mismong konsepto ng World Wide Web at mga tagubilin para sa pag-install ng mga server.
Istraktura
Kasama sa World Wide Web ang milyun-milyong mga web server na matatagpuan sa buong mundo, na tinukoy ng pamilyar na akronim na WWW (World Wide Web). Ang isang web server ay isang programa sa computer na dinisenyo upang maglipat ng data gamit ang HTTP protocol. Tumatakbo ang program na ito sa isang computer na konektado sa network.
Ang prinsipyo ng web server ay ang mga sumusunod: pagkatapos makatanggap ng isang kahilingan sa http, nahahanap ng programa ang hiniling na mapagkukunan sa lokal na hard disk at ipinapadala ito sa computer ng humihiling na gumagamit. Maaari niyang tingnan ang natanggap na impormasyon gamit ang isang espesyal na programa ng isang web browser, ang pangunahing pag-andar nito ay upang ipakita ang hypertext.
Paano Gumagana ang World Wide Web
Ang mga dokumento ng hypertext ay hindi hihigit sa mga web page. At tulad ng isang pamilyar na konsepto ngayon bilang isang website ay maraming mga web page na pinag-isa ng isang karaniwang tema, mga hyperlink at nakaimbak, bilang isang panuntunan, sa isang server. Para sa kaginhawaan ng pagkakalagay, pag-iimbak, pag-access sa mga mapagkukunang ito, ginagamit ang HTML, kung wala ito imposibleng isipin ang modernong pagbuo ng site. Maaaring mag-navigate ang mga gumagamit sa pagitan ng mga site at dokumento ng isang site gamit ang mga hyperlink.
Ngunit ang iniresetang HTML file mismo ay hindi isang site hangga't hindi ito nai-post sa Internet. Para sa pagkakaroon ng bawat site, kailangan nito ng pagho-host, i. ang lokasyon ng imbakan sa server at kinakailangang pangalan ng domain upang makahanap at makilala ang isang tukoy na site sa web sa buong mundo.
Pagninilay ng impormasyon
Mayroong dalawang paraan upang maipakita ang impormasyon sa web: aktibo at passive. Pinapayagan lamang ng passive display ang gumagamit na mabasa ang impormasyon, habang ang aktibong display ay nangangahulugang ang kakayahang magdagdag at mag-edit ng data. Kasama sa aktibong display ang: mga libro ng panauhin, forum, chat, blog, wiki na proyekto, mga social network, mga system ng pamamahala ng nilalaman.
