Ang Internet ay ang pinakadakilang imbensyon ng ika-20 siglo. Sa isang maikling panahon, napakalaganap na hindi na namin maisip ang buhay kung wala ang "World Wide Web". At lahat ay kumbinsido na ang Internet ay isang walang alinlangan na pagpapala! Gayunpaman, hindi ba niya kinuha ang isang bagay na mahalaga mula sa sangkatauhan?
Ang bawat isa na may mastered sa Internet ay hindi maaaring mabigo na tandaan ang kapaki-pakinabang na epekto sa kanyang buhay. Pinapalawak nito ang mga patutunguhan at bilog ng komunikasyon, sa network maaari mong mabilis at hindi umaalis sa bahay makakuha ng bagong kaalaman, mga sagot sa halos lahat ng mga katanungan … Oo, ilang bagay ang iniiwan ang ating buhay, ngunit sulit bang pagsisisihan ang lahat sa kanila?
Media. Namely - mga pahayagan at magasin. Ang dating kasikatan ng dating sikat na print media na ito ay mabilis na humuhupa sa nakaraan. Sino ngayon ang nais na gumastos ng pera (at marami) upang mabili kung ano ang kinakailangan sa isa o dalawang araw? Ang lahat ng kinakailangang impormasyon ay maaaring makuha sa monitor screen, at hindi lamang alamin, ngunit agad na talakayin, alamin ang mga opinyon ng ibang tao.
Dapat ba akong magalit tungkol sa isang "pagkawala"? Mahirap. Ang mas matandang henerasyon, marahil, ay magkakasakit sa nostalgia para sa dating pinakahihintay na sariwang pahayagan, ang "amoy ng bagong bagay", ang pinakahihintay na magazine … Ngunit nais ba nilang ibalik ang mga deposito ng mga may dilaw na pahayagan sa kanilang buhay?
Mga sangguniang libro at encyclopedias. Kaya't kaninong edad ay hindi maibabalik sa paglipas! Malaking, multivolume, sumasakop sa halos isang buong aparador ng libro - interesado lamang sila ngayon sa mga kolektor. Nahanap namin ang anumang impormasyon sa isang segundo, na may ilang mga pag-click ng isang pindutan. At ito ay isang walang alinlangan na kaginhawaan.
Epistolaryong genre. Ngunit ito ay talagang isang awa … Ang isang buong henerasyon ng mga tao ay lumaki na na hindi alam kung ano ang isang simple, sulat ng papel, isang postcard para sa holiday, isang tala ng pag-ibig … Hindi, ang kaginhawaan ay walang alinlangan - isang ang email sa loob ng ilang segundo ay matatagpuan ang addressee, nasaan man siya … Ngunit - isang sulat ng papel na isinulat ng iyong minamahal na kamay, na may isang fingerprint, na may isang bilog na palad ng mga bata … Pinakahihintay, maingat na napanatili, kung saan ang bawat titik ay nagpapahiwatig ng kalagayan ng taong sumulat ng liham na ito - hindi ba kawawa naman Marahil ito ay isang awa … Tulad ng live na komunikasyon, mamimiss namin ito.
Upang talikuran ang mga nagawa ng ating panahon alang-alang sa matanda "ngunit mas mabuti ito dati", syempre, ay hindi sulit. Walang gagawa nito! Ang pangunahing bagay ay ang buong mundo na network ay nagsisilbi para sa kabutihan, hindi pinagkaitan ang isang bagay na mahal, ngunit pinapagaan ito nang hindi kinakailangan. At pinag-isa rin niya ang mga tao upang hindi ito gumana, tulad ng sa tanyag na tula:
Sa pamamagitan ng haze na ito, sa pamamagitan ng grid na ito, Bahagya kaming nagkita.
Ang isang boses ay halos hindi maririnig sa pamamagitan ng hawla, Ang mga salita ay hindi maganda ang anyo.
